ONUN ADI BONCUK

O bana sakinliği, sabrı, kendine güveni, kibarlığı, asilliği, özgürlüğü yeniden öğretti...

İş yerimiz bahçe içinde bir villaya taşınma kararı aldığında bunun ne büyük bir keyif olacağını başlangıçta kavrayamamıştık. Yüksek plazalarda, kalabalık insan gruplarının arasında çalışmaya alışmış biri olarak farklı duygular içerisindeydim.

Yeni yerimizin tadilat işlemleri, bahçe düzenlemesi tamamlandıktan sonra taşındık. İlk gün bina sahibi ile beraber bizi bekleyen biri daha vardı. Siyah beyaz karışık tüyleri olan ve boncuk gözleriyle bizi karşılayan minik bir kedicikti. Öylesine oraya ait tavrı vardı ki onu hemen benimsedik ve adını 'Boncuk' koyduk. Kısa sürede hepimizin sevgilisi haline gelmişti. O güne kadar hayvanlara pek yakın olmayan benim için çok farklı günler başlamıştı.

Aramızda anlaşılması pek kolay olmayan bir bağ kurulmuştu. Her sabah arabamla garaja geldiğimde koşarak beni karşılardı. Arabadan inmemi sabırla bekler ve ardından beni takip ederdi. Genel müdürümüzün tüm ikazlarına rağmen, ne o içeriye girmekten vazgeçti ne biz bu uyarıları dikkate aldık. Artık içeride ve dışarıda hep birlikteydik.

Bu süreç içinde bana hayvanlar hakkında o kadar çok şey öğretti ki… Meğer ben hayvanlar hakkında hiçbir şey bilmezmişim. O bana sakinliği, sabrı, kendine güveni, kibarlığı, asilliği, özgürlüğü yeniden öğretti. İstemediği hiç bir şeyi yaptıramadık ona. Sessizce sevmenin ne anlama geldiğini ondan öğrendim. Sevginin ifadesi için söze gerek yoktu. Saatlerce önümde oturur, hiç kımıldamadan beni izlerdi.

Bir gün anne oldu. Üç tane yavru dünyaya getirdi ve doğumunu bahçenin ortasında bizlerin gözü önünde yaptı. Kedilerin doğasına aykırı olan bu doğumda bizlere ne kadar güven duyduğunu ispatlamıştı. Evrenin mucizesine hepimizin şahit olmasını sağladı. Sonra yavrularını alarak uzun müddet ortadan kayboldu. Koruma iç güdüsü mükemmeldi. Ardından üç yavrusuyla geri geldi. Yavrularından birini karga kaptı. Kalan iki yavruyla beraber birken üç oldular. Yavrularını beslemek için çıkardığı çağrı sesi hala kulaklarımdadır. Onlara bir kulübe yaptırdık, ailece yaşamaya başladılar.

Bir kış günü hafta sonuydu, kar aniden bastırdı, öyle ki yolların kapanması nedeniyle iş yerlerimize bir gün gidemedik. Ertesi gün geldiğimizde o acı haber ile sarsıldık. Boncuk donmuştu…

Sevgili Boncuk bana evrenin sırlarını bir hayvanın yaşamından görmemi sağlamıştı. Şimdi ne zaman bir kedi görsem içim acır, onu anarım ve onunla birlikteliğim için şükrederim.

Sevgiyle kalın